واژه ی دوستت دارم برای عظمت و شکوه قلب مهربانت
چقدر بی رنگ است وقتی تو سرچشمه ی تمام خوبی ها هستی . . .
تو ناخدای عشقی ، من ساحلی غریبم / لنگر بزن مسافر ، من خاک هر رفیقم . . .
مثل ایرانسل خرابتم
مثل ۹١١ همراهتم
مثل ٩١٢ رفیق با کلاستم !
بچه که بودیم دل درد ها را به یک زبان ناله میکردیم ، همه میفهمیدند
بزرگ که شدیم درد دل ها را به صد زبان میگوئیم ، کسی نمیفهمد . . .
خدا آنروز که دنیا را نهاده / به هرکس هرچه لایق بوده داده
به بلبل ناله مستانه داده / به طاووس جعبه شاهانه داده
به جغد هم در خرابه لانه داده / به شیر هم قدرت مردانه داده
به من هم نازنینی مثل تو داده
عاشقی چیزی برای هدیه نیست / طرح دریا و غروب و گریه نیست
عاشقی یک کلبه ی ویرانه نیست / صحبت از شمع و گل و پروانه نیست
عاشقی تنهای تنها یک تب است / بی تو مردن در سکوت یک شب است . . .
عهد کن یارم بمانی تا قیامت ای رها
اولین و آخرین عشقم بمانی با وفا
کلبه ای با هم بسازیم با ستونی استوار
گر کنارم تو نباشی ، بی قرارم بیقرار
سلام من تقدیم به لبهای بسته
از طرف قلب شکسته . . .
در را باز کن خبری دارم ، قلبم را بشکاف نامه ای دارم
نامه را باز کن ، دوستت دارم . . .
آموخته ام که وقتی ناامید میشوم ، خداوند با تمام عظمتش ناراحت میشود
و عاشقانه انتظار میکشد که به رحمتش امیدوار شوم . . .
خداوندا دوستان من ارمغانی از رحمت بیکران تو اند
خرسندشان دار به تندرستی . . .
می خواستم بمانم ، رفتم ، می خواستم بروم ، ماندم
نه رفتن مهم بود و نه ماندن ، مهم من بودم که نبودم
این آیینه می شکند و به هزار تصویر تکثیر می شود
حالا بگو سهم نداشته ام از این همه “تو” کدام است ؟
شاید پاکترین هوای دنیا ، متعلق به لحظه ای است که دلمان هوای هم میکند . . .
آرام بخوان چون آهسته نوشتم ، بی پروا بخوان چون از خود نوشتم
نزدیک کسی نخوان چون تنها نوشتم و از دل بخوان چون با دل نوشتم دوستت
دارم . . .
ای عشق مرا به شط خون خواهی برد / چون قیس به وادی جنون خواهی برد
فرهاد صفت در آرزویی شیرین / دنبال خودت به بیستون خواهی برد . . .
سالها پرسیدم از خود کیستم ؟ / آتشم ؟ شورم ؟ شرارم ؟ چیستم ؟
دیدمش امروز و دانستم اکنون / او به جز من ، من به جز او نیستم . . .
در قفس تنهاییم تنها یاد توست که مرا به اوج همه ی دوست داشتنها
به پرواز در می آورد . . .
برای رسیدن به توست که پرواز میکنم ، نکند قفس باشی !
با جمله ی رندان جهان هم کیشم / خیام ترانه های پر تشویشم /
انگار شراب از آسمان می بارد / وقتی که به چشمان تو می اندیشم . . .
آه ، تنهایی ما غمگین است / درد دوری به دلم سنگین است
یاد ایام گذشته به دلم / زنده بادا که چقدر رنگین است . . .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر